Wytwarzanie przyrostowe zostało po raz pierwszy zastosowane w szybkim prototypowaniu (RP) w późnych latach 80-tych i wczesnych 90-tych. Dzięki prototypom producenci mogą bardziej szczegółowo zbadać, a nawet przetestować projekt obiektu przed wykonaniem gotowego produktu. Dzięki RP producenci mogą wytwarzać te prototypy znacznie szybciej niż wcześniej, często w ciągu kilku dni, a czasem godzin od zapłodnienia. W RP projektanci tworzą modele za pomocą oprogramowania CAD (Computer Aided Design). Maszyny następnie podążają za tym modelem oprogramowania, aby określić, w jaki sposób obiekt powinien zostać utworzony. Proces budowania tego obiektu poprzez „drukowanie” jego przekrojów warstwa po warstwie stał się znany jako druk 3D.
Najwcześniejszy rozwój technologii druku 3D pochodzi z Massachusetts Institute of Technology (MIT) i firmy 3D Systems. We wczesnych latach 90-tych MIT opracował proces, który przeszedł pod marką Druk 3D i został oficjalnie skrócony jako 3DP. Do września 2019 r. MIT udzielił licencji sześciu firmom na wykorzystywanie i promowanie procesu 3DP w swoich produktach [źródło: MIT].
Firma 3D Systems z siedzibą w Rock Hill w Karolinie Południowej jest pionierem w różnych podejściach do druku 3D od momentu jej powstania w 1986 roku. Niektóre z jego technologii, takie jak maszyna do stereolitografii (SLA) i selektywne spiekanie laserowe, zostały nawet zarejestrowane jako znaki towarowe (SLS), a każda z nich została opisana w dalszej części tego artykułu. Podczas gdy MIT i 3D Systems nadal przodują w druku 3D, inne firmy również wprowadziły innowacyjne nowe produkty na rynek profesjonalny w oparciu o te technologie AM.
Obecnie część technologii druku 3D, która przyczyniła się do powstania RP, jest wykorzystywana do wytwarzania gotowych produktów. Technologia stale się poprawia na wiele sposobów, od poziomu szczegółowości, jaki urządzenie może wydrukować, po czas potrzebny na wyczyszczenie i wykończenie obiektu po zakończeniu drukowania. Procesy stają się szybsze, materiały i sprzęt stają się tańsze, a więcej materiałów można użyć, w tym metali i ceramiki. Maszyny drukarskie mają obecnie rozmiary od małego samochodu do wielkości kuchenki mikrofalowej.
Wytwarzanie przyrostowe jest często porównywane, a nawet mylone, z innym powszechnym procesem produkcyjnym zwanym obróbką CNC (sterowaną komputerowo numerycznie). Jednak CNC jest odejmowanie, co jest przeciwieństwem AM. Obróbka CNC usuwa materiał z już istniejącego bloku, aż do zachowania gotowego produktu, podobnie jak wyrzeźbienie posągu z kamienia.
Teraz, gdy masz już pewne podstawy w tej dziedzinie, przyjrzyjmy się niektórym technologiom drukowania 3D.
Zapraszamy również na naqsz drugi portal: https://mniejdzwigaj.pl/